Recenzja: Jennifer Clement "Trucizną mnie uwodzisz" (Dom Wydawniczy Mała Kurka, 2012)

To ciekawa książka. Lekka, zwiewna, a równocześnie cierpka i ciężka do zaakceptowania. Ta pozornie błacha historia ma, jak to zwykle bywa, drugie dno. Warto zaczerpnąć więcej powietrza i do niego podpłynąć. Przy okazji, zostać tam chwilę, by dokładniej się przyjrzeć.

Choć początkowo fabuła wydaje się niezbyt oryginalna. Pozwolę sobie zacytować opis z czwartej strony okładki:

Emily Neale mieszka wraz z ojcem na przedmieściach Mexico City. Kolekcjonuje historie kobiet – morderczyń. Z wycinków prasowych, tworzy katalog zbrodni. Zadziwia wiedzą na temat świętych.

Wychowywała się bez matki, która pewnego dnia zniknęła bez śladu, w trakcie zakupów na hałaśliwym targu. Dzieciństwo minęło jej wśród encyklopedii i leksykonów. Troskliwy ojciec starał się zastąpić oboje rodziców, a przełożona sierocińca pod wezwanie Świętej Róży z Limy – Siostra Agata – delikatnie i czułością wspomaga go w tym zadaniu

Kiedy przed drzwiami jej stuletniego domu staje kuzyn Santiago… wyznania miłosne stają się błogosławieństwem i klątwą równocześnie.

Poczuj meksykańskie słońce, zobacz kolory pełne jaskrawego oddychaj zapachem melonów…

To opowieść o poświęceniu się słusznej sprawie. Uczy nas tego, by nie zapominać o innych, słabszych, młodszych, chorych, brzydszych. Że każdy zasługuje na uczucie. I że nie zawsze sam jest sobie „żeglarzem, serem, okrętem”.

Doskonałym przykładem jest Siostra Agata, dobra, skromna kobieta. Choć po jej posturze (jest niezwykle wysoka) nikt delikatności się nie spodziewa, zakonnica stanowi esencję serdeczności. Dobroć, jaka się z jej wylewa jest nieskończona. Kurek zakręci się dopiero po jej śmierci.

Główna bohaterka, której Agata jest życiową przewodniczką, stara się ją naśladować. Gdy pojawia się w jej domu mężczyzna, który usiłuje ją adorować… a na dodatek jest z nią spokrewniony, dotychczasowa ścieżka życiowa staje się coraz bardziej pokrętna… Do czasu, aż odkrywa tajemnicę sprzed lat. Ta zaś doprowadzi do tragedii…

Motyw kazirodczy poruszony na kartach powieści jest jednym z ważniejszych. Detabuizuje go nieco, choć, właściwie przesuwa jedynie granicę, w jakich można się poruszać. Akt pozostaje tak samo zakazany jak był. A taki owoc jest, w całej swej tragiczności, kuszący.

Również inne motywy, co jakiś czas zdobywają pozycję dominującą: samotność, zagubienie, zdrada, inicjacja… Cielesność. Istotne jest to, że historia dotyczy przede wszystkim kobiet. Wokół nich krąży wszystko, co dzieje się książce.

Powieść Clement staje się więc przypowieścią. Umoralniającą historią o zakazanym uczuciu, w którym, wbrew zapewnieniom Santi’ego – sporo jest złego. Choć zawsze i wszędzie będzie ono towarzyszyć człowiekowi.

Lekki język, styl narracji i dynamiczna akcja sprawiają, że Trucizną mnie uwodzisz czyta się niezwykle szybko. Akcja nie pędzi na łeb nasz szyję, ale nim się spostrzeżemy, połowa jest już za nami.

Mimo bardzo szybkiego rozwoju akcji, postaci są wyraziste. Dość szybko zaprzyjaźniamy się bohaterką, współodczuwamy z siostrą Agatą, a antypatię kierujemy ku namolnemu kuzynowi. Choć granica między dobrem, a złem nie jest aż tak wyraźna.

Ciekawym pomysłem są wstawki z notatek głównej bohaterki. Jak wiemy, interesuje się ona historią morderstw, życiorysami przestępczyń… Te oto ciekawostki „umilają” nam lekturę powieści Jennifer Clement, odrywając nas od nieco ckliwej choć poważnej treści.

W wyniku połączenia wszystkich wymienionych elementów, zgodnych czy sprzecznych ze sobą, otrzymujemy intrygującą, nieco banalną i przewidywalną powieść. Książkę napisaną sprawnie, barwnie i z pomysłem. Taką, która rozwieje nudę, pozwoli odpocząć, ale i pomyśleć chwilę.

Dacie się uwieść?

Tytuł: Trucizną mnie uwodzisz

Autorka: Jennifer Clement

Wydawca: DomWydawniczy Mała Kurka, 2012 (któremu serdecznie dziękuję za

egzemplarz do recenzji!)

Stron: 207

Gatunek: Proza/ Powieść obyczajowa