Agnieszka Holland:
„To zupełnie nowa konstrukcja thrillera i znakomity scenariusz filmowy.”
CZEGO NIE SŁYSZAŁ ARNE HILMEN
Premiera: 17 października 2012
Thriller i dręcząca zagadka, niepokojąca fabuła i domniemane szaleństwo. Debiut literacki reżysera i autora znanych reklam!
Czego nie słyszał Arne Hilmen
to thriller o nietypowej konstrukcji, ponieważ zasadnicze pytanie nie
brzmi: „kto zabił?", ale: „czy w ogóle jakaś zbrodnia została
popełniona?".
Akcja
toczy się w Norwegii podczas nocy polarnej w bogatym mieście
przemysłowym. Szef małego komisariatu w sennej dzielnicy willowej
podczas rutynowych zajęć obserwuje szereg z pozoru błahych zdarzeń,
które łączą się ze sobą, stwarzając wrażenie istnienia zagrażającego
życiu zjawiska nieznanej natury. Nastrój grozy pojawia się powoli i jak
gdyby znikąd, nabiera charakteru horroru i przechodzi w spekulacje z
obszaru technical fiction.
Sens śledztwa, które prowadzi Arne Hilmen, niemal do końca wydaje się urojony.
W pierwszej chwili nie mógł uwierzyć w to, co zobaczył. Zasłona naprawdę lekko się poruszała. Wahnięcia nie większe niż dwa-trzy centymetry od okna i z powrotem powtarzały się regularnie.
Poczuł, że ma trudności z oddychaniem. Nie spuszczając wzroku z zasłony, sięgnął po leżący na stopniu pistolet. W pokoju działo się coś jeszcze, czego w związku z tym nie mógł zobaczyć. Z krawędzi górnego stopnia powoli opadał kurz. Maleńkie drobinki przesuwały się w ciemności po jego powierzchni i jak w zwolnionym tempie padały na niższy stopień. Podświetlone reflektorem, jarzyły się jak mikroskopijne gwiazdki i pewnie dałyby mu się dostrzec, gdyby - oderwawszy na moment wzrok utkwiony w zasłonie - spojrzał tam, podnosząc latarkę. Trzymany w ręku pistolet, skierowany przeciw siłom, których nie pojmował, dawał namiastkę zabezpieczenia.
Wstał i powoli zaczął schodzić ze schodów. Przed godziną oglądał zasłonę przez okno od zewnątrz. Chwilę później dotykał jej, przesuwając ją po karniszu. Nikt tam nie mógł się ukryć. Zasłona jednak się poruszała.
fragment
Poczuł, że ma trudności z oddychaniem. Nie spuszczając wzroku z zasłony, sięgnął po leżący na stopniu pistolet. W pokoju działo się coś jeszcze, czego w związku z tym nie mógł zobaczyć. Z krawędzi górnego stopnia powoli opadał kurz. Maleńkie drobinki przesuwały się w ciemności po jego powierzchni i jak w zwolnionym tempie padały na niższy stopień. Podświetlone reflektorem, jarzyły się jak mikroskopijne gwiazdki i pewnie dałyby mu się dostrzec, gdyby - oderwawszy na moment wzrok utkwiony w zasłonie - spojrzał tam, podnosząc latarkę. Trzymany w ręku pistolet, skierowany przeciw siłom, których nie pojmował, dawał namiastkę zabezpieczenia.
Wstał i powoli zaczął schodzić ze schodów. Przed godziną oglądał zasłonę przez okno od zewnątrz. Chwilę później dotykał jej, przesuwając ją po karniszu. Nikt tam nie mógł się ukryć. Zasłona jednak się poruszała.
fragment
Iwo Zaniewski – malarz, reżyser, fotografik. Od dwudziestu lat związany z branżą reklamową. Współzałożyciel i dyrektor kreatywny wiodącej polskiej agencji reklamowej PZL, która realizowała popularne reklamy FRUGO czy Plusa. Czego nie słyszał Arne Hilmen to jego debiut powieściowy.
Komentarze
Prześlij komentarz