Literacka Kanciapa - blog nie tylko o książkach...

Szukaj na tym blogu

Sokrates Cafe vol III. - Czy dusza jest nieśmiertelna?!?

Autor: Literacka Kanciapa w dniu stycznia 18, 2012

Pobierz link
Facebook
X
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje

ZAPRASZAM!!!

Pobierz link
Facebook
X
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty

Targi książki w Katowicach 2018 - wpadłem na chwilę. I wracam po 3 latach

Sporo się wydarzyło w ciągu ostatnich kilku lat, dlatego też na blogu zapadła głucha cisza. Zarobiony byłem, nie interesowało mnie to, ale dziś jasno deklaruję, że co jakiś czas Literacka Kanciapa będzie wypluwać z siebie nowe treści, choć będą one zapewne powstawały w bólach... Tyle w kwestii 3-letniego milczenia, pora przejść do meritum. Byłem na Targach Książki. Bywam co roku, choć głównie w Katowicach, Kraków jest zbyt tłoczny i ciężko przystanąć przy mniejszych stoiskach na tyle, by dało się w spokoju zapoznać z ofertą wydawniczą. Kato lepsze, choć organizowane na mniejszą skalę i dużo jeszcze wody w Rawie upłynie, nim stolica woj. śląskiego dorówna Krakusom. Nawet smog mają lepszy :( Ale, ale... Na targach w Katowicach pojawiło się, uwaga,... 28 tysięcy osób. Nieźle, zważywszy na to, że jeszcze kilka lat temu, gdy organizacją tej imprezy zajmowało się Expo Silesia (a nie, tak jak obecnie, Murator Expo), w ciągu trzech dni przewijało się dzies...

"Dante i inksi". Poezyjo w ślonskiej godce. Wywiad z Mirosławem Syniawą (dla serwisu mójChorzów.pl)

fot. Marcin Zachara Kilka dni tego ruszył cykl Silesia Incognita , w ramach którego pojawił się pierwszy tekst - recenzja zbioru poezji Dante i inksi w przekładzie Mirosława Syniawy. Dziś mam przyjemność publikować odnośnik do wywiadu, jaki udało mi się z autorem przeprowadzić dla serwisu mójChorzów.pl Tekst ukazał się 27 lutego. PRZEJDŹ DO WYWIADU Miłej lektury!

"Pokolenia. Powrót do domu" Katarzyna Droga (Helion, 2016)

fot. www.empik.com Dobrze było wrócić do historii Janki i Leszka. No i Kasi. I do Stokowa, nad Narew, lata wstecz. Wiele się zmieniło od czasu, gdy byłem tam ostatnio. Mija już ponad rok, odkąd zakończyłem swoją przygodę z małżeństwem Borengów. Czekały na nich nowe miejsca, nowi ludzie, nowe tragedie, wzloty i upadki. Życie codzienne, powszednie, bogate w troski i radości. Odświeżyłem własne wspomnienia, lekturowe przygody, rozterki, wahania. I jestem z tego faktu niezwykle kontent. To powieść, która się ciągnie, snuje, wydłuża, meandruje niczym rzeka… ale robi to w sposób przyjemny i nienachalny. Pokolenia nie są lekturą, której powinno oddawać się w biegu. Oczywiście, równie dobrze można tę książkę czytać w wygodnym fotelu, z kubkiem kawy w ręku, jak i w komunikacji miejskiej… Nie o to jednak chodzi. Ta historia wymaga uwagi, skupienia, bo porusza tematy ważne – codzienność. Uniwersalną i jednostkową.

Obsługiwane przez usługę Blogger

Wszystkie teksty opublikowane na blogu są wyłączną własnością autora. Kopiowanie i wykorzystywanie