Z maila...
Aleksandra Marinina – po studiach prawniczych pracowała w moskiewskiej milicji, gdzie zajmowała się badaniami w dziedzinie kryminologii.
W 1992 roku ukazała się jej pierwsza książka z cyklu powieści o major Anastazji Kamieńskiej. Sześć lat później autorka odeszła z milicji i zajęła się pracą pisarską.
Do dziś jej książki - przetłumaczone na kilkanaście języków - wydano ogółem w ponad trzydziestu pięciu milionach egzemplarzy.
W 1992 roku ukazała się jej pierwsza książka z cyklu powieści o major Anastazji Kamieńskiej. Sześć lat później autorka odeszła z milicji i zajęła się pracą pisarską.
Do dziś jej książki - przetłumaczone na kilkanaście języków - wydano ogółem w ponad trzydziestu pięciu milionach egzemplarzy.
Szanowni Państwo,
zapraszamy do lektury najnowszej powieści w mrocznej serii, kolejnego kryminału Aleksandry Marininy:
milicyjne układy, mafijne zależności, moskiewskie realia i znakomita akcja kryminalna!
Za wszystko trzeba płacić
Premiera: marzec 2012
Przekład: Aleksandra Stronka
Przekład: Aleksandra Stronka
- Do Moskwy jedzie mężczyzna, który ma listę podejrzanych, musi ich wszystkich odszukać i sprawdzić, czy nie maczali palców w zabójstwie. Kłopot w tym, że na liście są tylko nazwiska i imiona, nie ma ani adresów, ani pozostałych danych. Nazwiska, imiona i rok urodzenia. Toteż poszukiwania nie będą dotyczyły tak naprawdę konkretnego Iwanowa, ale obejmą wszystkich Iwanowów o tym samym imieniu i urodzonych w tym samym roku, a są ich setki, jeśli nie tysiące. Moja prośba do pani polega na tym, żeby pomogła pani w ich weryfikacji.
- Ile osób jest na pańskiej liście?
- Trzydzieści cztery, w tym dwudziestu sześciu moskwian.
- To przecież mnóstwo roboty! - jęknęła Nastia. - Trzeba sprawdzić wszystkich „sobowtórów" każdej z dwudziestu sześciu osób.
- Gdyby to było proste, nie zwracałbym się do pani, Anastazjo. Więc pomoże mu pani?
- Pomogę - odparła i w tym momencie poczuła się tak, jakby szła na szafot.
Fragment
- Ile osób jest na pańskiej liście?
- Trzydzieści cztery, w tym dwudziestu sześciu moskwian.
- To przecież mnóstwo roboty! - jęknęła Nastia. - Trzeba sprawdzić wszystkich „sobowtórów" każdej z dwudziestu sześciu osób.
- Gdyby to było proste, nie zwracałbym się do pani, Anastazjo. Więc pomoże mu pani?
- Pomogę - odparła i w tym momencie poczuła się tak, jakby szła na szafot.
Fragment
....
Komentarze
Prześlij komentarz