Kalahari (...) wciąga narkotycznie w osobliwości świata na antypodach, tam, gdzie z Oceanu Indyjskiego wynurza się Przylądek Dobrej Nadziei i majestatyczna Góra Stołowa - tak o znakomitym debiucie Albińskiego pisał Marek Nowakowski.
Kalahari
premiera: 18 lipca 2012
wydanie: II
literatura piękna
seria: archipelagi
Opowiadanie tytułowe tomu to historia mężczyzny, który jedzie przez południowoafrykański busz w poszukiwaniu syna ciężko chorego na malarię. Oczywiście to nie tropikalna choroba wysuwa się w tekście na pierwszy plan, ale obcy, dziki i nieprzyjazny świat. Jest jeszcze druga Afryka – zmodernizowana. Wielkie miasto Johannesburg z wysokimi biurowcami stojącymi tuż obok dzielnic biedy, miasto, w którym apartheid nadal pozostał żywy. Warto tę rzeczywistość poznać, żeby ją choć trochę zrozumieć.
Świetnie napisane opowiadania Albińskiego czyta się jednym tchem.
Albiński za zbiór opowiadań afrykańskich Kalahari otrzymał Nagrodę im. Józefa Mackiewicza oraz nominację do Nagrody Literackiej NIKE.
Tak daleko w głąb Czarnego Lądu nie zapuścił się żaden pisarz polski!
- Maciej Urbanowski, „Newsweek”
Albińskiego interesuje południowoafrykańska codzienność, konsekwentnie przybliża nam sprawy Czarnego Lądu, a czyni to w sposób szczególny – bez egzotyki i cudowności, rzeczowo, zachowując niezwykłą uważność i wrażliwość.
- Dariusz Nowacki, „Gazeta Wyborcza”
Zjawisko niecodzienne: znakomity polski pisarz nieskażony polską literaturą. [...] Albińskiemu udało się uratować z buzującego kotła polskich kompleksów, sporów i artystycznych mód.
- Piotr Kofta, „Wprost”
Hemingway napisał, że rolą pisarza jest sprawić, by czytelnik więcej odczuł, aniżeli zrozumiał. Albińskiemu ta sztuka się udała.
- Bartosz Marzec, „Rzeczpospolita”
Polecamy również pozostałe książki Wojciecha Albińskiego: Achtung! Banditen! (W.A.B. 2009) nominowana do nagród GDYNIA i ANGELUS oraz Soweto – my love (W.A.B. 2012).
Wojciech Albiński jako student uczestniczył w 1956 roku w zakładaniu dwutygodnika literackiego „Współczesność”, na którego łamach publikował wiersze i krótkie formy prozatorskie. W 1963 roku wyemigrował z Polski, początkowo mieszkał w Paryżu i Genewie, po czym przeniósł się do Afryki. Przez wiele lat mieszkał w Botswanie i w RPA, gdzie pracował jako geodeta. Prawdziwy debiut pisarza miał miejsce dopiero w 2003 roku, kiedy ukazał się zbiór opowiadań afrykańskich Kalahari, za który Albiński otrzymał Nagrodę im. Józefa Mackiewicza i nominację do Nagrody Literackiej NIKE. Dotychczas wydał pięć książek, w tym Achtung! Banditen! (W.A.B. 2009), która była nominowana do nagród GDYNIA i ANGELUS, oraz Soweto – my love (W.A.B. 2012). Stałym tematem jego pisarstwa jest Czarny Ląd, historyczne i społeczne przemiany tego kontynentu. W swojej twórczości pisze o zderzeniu kultur, krwawych konfliktach plemiennych, apartheidzie i uprzedzeniach rasowych.
Komentarze
Prześlij komentarz